قلمه کیوی

میوه ای است خوشمزه که از درون سبزرنگ است و از بیرون پوستی قهوه ای رنگ دارد. از خواص آن می توان به آسان هضم بودن، مدیریت فشار خون، تقویت سیستم ایمنی، کمک به رژیم لاغری و بهبود گوارش اشاره کرد. کیوی را زاده شمال چین می دانند ولی امروزه نواحی جنوب چین نیز بسیار در پرورش این میوه فعال است. علت نام گذاری آن به کیوی ، شباهت پوست آن به پرهای پرنده ای نیوزلندی به همین نام است.

کیوی گیاهی است دو پایه که در هر گیاهش فقط یک نوع از گل نر و گل ماده می روید این گل ها شهدی ندارند ولی عطر دل انگیزی دارند. برای تشخیص گیاه نر باید به زمان باز شدن گل ها دقت کنید زیرا گل های نر زود تر از گل های ماده باز می شوند. درخت کیوی تا هفت و نیم متر رشد می کند و بالارونده است. کیوی ریشه ای بزرگ و گوشتی دارد و برگ هایش نیز پرز و کرک دارد و این پرز ها روی تبخیر و تعرق و تبادل گازی گیاه اثر می گذارد.

شرایط محیطی درخت کیوی:

خاک مناسب برای کاشت و رشد کیوی، خاک شنی و دارای هوموس کافی است. کیوی به علت باردهی بالا و رشد رویشی فراوان نسبت به عناصر غذایی خاک بسیار پرتوقع و پرطمع است. سیستم ریشه این درختان گستردگی زیادی دارد. به کار بردن مخلوط کود های دامی و ماسه بادی با نسبت های مساوی بهترین نتیجه را داده است.

آبیاری درخت کیوی:

یکی از مهمترین عملیات های باغداری کیوی آبیاری درختان به اندازه کافی است، کیوی از جمله درختانی است که به آب فراوانی نیاز دارد اما آبیاری بیش از اندازه هم می تواند به آن آسیب بزند، به همین علت ابیاری آن در تابستان بایستی با دقت کافی انجام شود.

در سال اول ضروری است که ریشه ها در خاک کاملا مرطوب حفظ شوند به شکلی که خاک لجن نشود. نهال های جوان کیوی در مواقع خشک سال نسبت به خشکی هوا حساس هستند به همین علت مسئله آبیاری و حفظ رطوبت خاک برای احداث باغات کیوی بسیار مهم و حائز اهمیت است.

آبیاری میکروجت و آبیاری قطره ای برای درختان کیوی در باغات شمال ایران به خصوص مازندران بسیار توسعه یافته است و از روش های دیگر مناسبتر است.